Zeventig jaar geleden, op 6 september 1948 staat de Dam vol met zwaaiende mensen die een glimp willen opvangen van de kersverse koningin Juliana die over de loper van het Paleis op de Dam naar de nieuwe Kerk schrijdt.
Twee dagen voor de plechtigheid in de Nieuwe Kerk abdiceert koningin Wilhelmina en maakt ze Juliana de nieuwe koningin. Niet veel later roept ze luidkeels driewerf hoera voor haar 39-jarige dochter, de nieuwe vorstin. De toegestroomde mensen op de dam begroeten Juliana. Menigeen had een zakdoekje meegenomen voor deze bijzondere gebeurtenis. In plaats van oranje shirtjes en papieren kroontjes zijn de toeschouwers gehuld in keurige pakken en hoge hoeden.
Voor het eerst zijn er vertegenwoordigers van andere Europese vorstenhuizen aanwezig. Ook de buitenlandse pers heeft ruimschoots belangstelling voor deze bijzondere gebeurtenis. In Nederland is de inhuldiging te zien in het Polygoonjournaal en te volgen via de radio. In vele woonkamers klinken Juliana’s historische woorden: “Sedert eergisteren ben ik geroepen tot een taak, die zo zwaar is, dat niemand die zich daarin ook maar een ogenblik heeft ingedacht, haar zou begeren, maar ook zo mooi dat ik alleen maar zeggen kan: wie ben ik, dat ik dit doen mag.”
Na de ceremonie heeft hoffotograaf Marius Meyboom 36 minuten tijd om nieuwe staatsiefoto’s te maken. Met haar hermelijnen mantel nog aan, stapt Juliana daarna met Prins Bernhard en haar dochters, getooid met witte bloemendiadeempjes, in de Gouden Koets. De mensenmassa op De Dam krijgt nog een laatste kans om haar toe te wuiven als de koningin met prins Bernhard en de prinsesjes op het balkon verschijnt.
