De trust die prinses Christina had op het Kanaaleiland Guernsey diende niet om de Nederlandse belasting te ontwijken. Dat zei staatssecretaris Jan Kees de Jager in februari 2009 in de Tweede Kamer. “Ze is hier niet belastingplichtig”, aldus De Jager. “Niks aan de hand.”
Er ontstond ophef over de oprichting van een trust die, zo bleek, paleis Noordeinde als postadres had. De Volkskrant meldde woensdag dat de beheersstichting van de Daffodil Trust in maart is opgeheven. Christina had overigens nog een tweede stichting, Crocus Trust, die haar erfenis van vader prins Bernhard beheerde.
De Jager verweet de Kamer destijds er bij voorbaat van uit te gaan dat de trust was opgericht om belastingbetaling te ontlopen. “Er kunnen veel redenen zijn om vermogen in een trust te zetten”, zei De Jager. Hij vond zelfs dat de prinses, die in 1975 haar rechten op de troon en lidmaatschap van het Koninklijk Huis opgaf, zich voorbeeldig had gedragen. De fiscus streefde naar transparantie bij trusts en die doorzichtigheid was door de prinses vooraf geboden, zowel in Nederland als in Groot-Brittannië.
“Christina geniet wel fiscale voordelen maar niet door de trustconstructie”, demonstreerde fiscaal jurist Aertjan Grotenhuis in NRC. Als inwoner van Londen maakte ze gebruik van een door de Britse fiscus bedachte maatregel voor vermogende buitenlanders. Die hoeven geen vermogensbelasting te betalen zolang hun geld maar buiten het land blijft – op Guernsey bijvoorbeeld – en zolang dat geld maar niet vanuit Groot-Brittannië wordt beheerd.
Prinses Christina zou “geheel onverplicht geld aan de Britse fiscus hebben moeten afstaan”, als ze aan de eisen van de Kamerleden had voldaan. Die vonden dat ze als lid van de koninklijke familie een rolmodel was en geen geld moest hebben op Guernsey, ook als de constructie op zich deugde. Grotenhuis en De Jager waren het daar niet mee eens.
