Een niet eerder verschenen interview uit 1995 met toen nog prins Willem-Alexander is nu alsnog gepubliceerd. Het gaat om een interview dat Willem-Alexander gaf aan NRC Handelsblad, maar niet werd gepubliceerd omdat er volgens de krant te veel in aangepast moest worden. Citaten uit het gesprek zijn nu alsnog verschenen in het boek Slijpen aan de geest, 50 jaar NRC Handelsblad van John Kroon, dat dinsdag verscheen.
In het interview ging het onder meer over Willem-Alexanders toekomstige rol als koning, waar hij niet naar uitkeek en wat hij “geen makkelijke functie” noemde. “Niet door de inhoud en niet door hoe er van de buitenkant tegen aangekeken wordt. Het laat je nooit los.” Over het geloof zei Willem-Alexander dat hij niet “echt kerkelijk, geen kerkganger” was. In een tv-interview twee jaar later herhaalde hij dat met de woorden “ik ben niet zo kerkelijk, maar wel overtuigd gelovig”.
De liefde en de manier waarop de media omgingen met zijn privacy waren ook onderwerp van gesprek. Willem-Alexander stelde dat zijn liefdesleven pas een publieke zaak is “wanneer je verloofd bent en ik bepaal wanneer ik me ga verloven en niet de roddelpers”. De kroonprins sprak de hoop uit “in de heel verre toekomst” met een vrouw te trouwen die zich kan richten op kanten van het koningschap die hem minder liggen.
Publicatie tegen de afspraken in
Dat het interview niet werd gepubliceerd was ook in 1995 bekend. Volgens Kroon was dit omdat toen nog koningin Beatrix passages wilde laten schrappen, maar NRC vasthield aan het principe ‘gezegd is gezegd’. Hoewel niets van het interview was bewaard, vond Kroon een transcriptie van het gesprek dat op cassetteband was opgenomen. Nu zegt hij het “onzin” te vinden dat het interview nooit is gepubliceerd: “Als je de gewraakte passages ziet, denk je ‘wat was daar nu mis mee”, zegt Kroon in NRC.
Interviewer Laura Starink is het met Kroon eens. “Achteraf hadden we gewoon moeten publiceren”, zegt zij tegen NRC. Mede-interviewer en toenmalig hoofdredacteur Ben Knapen is juist verrast over de publicatie omdat die “niet conform” de afspraak is omdat “zij zouden mogen lezen en correcties aanbrengen”. Met de aangedragen correcties zou het volgens Knapen lijken “alsof er iemand sprak die dertig jaar ouder was en veel minder spontaan. Dan doe je geen recht aan het gesprek.”
