De techniek was verbeterd, zo verklapte Pieter van Vollenhoven voor aanvang van het Peter Stuyvesant Ball. Maar hij hield dat zorgvuldig verborgen omdat hij anders te veel aanzoeken zou krijgen om te komen dansen. Het was duidelijk. Pieter had er zin in om samen met echtgenote prinses Margriet bij de 37ste editie van het benefietfeest weer als eersten de dansvloer in bezit te nemen.
,,Ik dans altijd”, verklaarde prinses Margriet bij binnenkomst in de Ballroom van het Plaza Hotel in New York. Ze maakte overigens wel een voorbehoud. ,,Met zo’n jurk is het wat minder”, wist ze, onder verwijzing naar de over de grond zwierende avondjapon. Dat ze geen grapje maakte, bleek kort daarna toen consul-generaal Dolph Hogewoning even niet uitkeek en op de jurk stapte. Niet geheel tot genoegen van de draagster.
Bij de eerste dans echter verliep alles vlekkeloos. Pieter leidde zijn vrouw elegant en charmant op de dansvloer en met zwier en schwung zette het paar ook anderen in de fraai versierde zaal aan om van tafel op te staan en de benen ritmisch te strekken. Lang hoefde er overigens niet gedanst te worden. De volgende onderdelen van het diner wachtten en ook de ‘stille veiling’ moest worden voortgezet.
Opbrengst
Margriet en Pieter rekenden erop dat ook dit jaar weer een fiks bedrag zou worden ingezameld voor de organiserende Netherland-America Foundation, dat de opbrengst van het bal gebruikt voor het verlenen van zogenoemde Fulbright-studiebeurzen. ,,Ik ben ervan overtuigd dat de opbrengst hoog is”, zei Pieter vol vertrouwen. Het gala was uitverkocht en ook in voorgaande jaren is het bedrag nooit minder geworden.
Dat geld inzamelen noemde prinses Margriet ook als een van de belangrijkste aspecten van de avond. Daarnaast beleefde zelf veel plezier aan de vaak hernieuwde kennismaking met de alumni, degenen die dankzij het Ball met een Fulbrightbeurs hadden kunnen studeren. Ze was benieuwd naar hun ervaringen en het verdere verloop van de loopbaan. ,,Het is erg leuk hen weer te ontmoeten”.
