Burgemeester Lydie Polfer van Luxemburg heeft woensdagmiddag het bezoekende Nederlandse koningspaar samen met groothertog Henri en groothertogin Maria Teresa meegenomen voor een korte stadswandeling.
Vanaf het stadhuis en het ruiterstandbeeld van koning-groothertog Willem II ging het gezelschap rond het paleis naar een uitzichtpunt over de Grund, het laag gelegen gedeelte van de hoofdstad. Hier is nog een deel zichtbaar van de oude vestingwerken van Luxemburg die met het unieke uitzicht tot het Unesco-werelderfgoed behoren.
De weergoden waren de stadswandelaars gunstig gezind. Het donderde en bliksemde en op enige afstand waren inktzwarte regenwolken te zien, maar de uit voorzorg meegebrachte paraplu’s konden opgevouwen blijven. Eerder op de dag was het ook al droog gebleven bij de welkomstceremonie en de korte wandeling die Willem-Alexander en Máxima met het groothertogelijk paar maakten van het paleis naar het stadhuis.
Vlammend
Daar hield burgemeester Polfer een vlammende toespraak waarin ze van leer trok tegen degenen die in de maatschappij verdeeldheid zaaien in plaats van diversiteit te omarmen. Zeventig procent van de bevolking van Luxemburg-stad heeft niet de Luxemburgse nationaliteit. “Dat zijn onze buren, collega’s en vrienden, onze medeburgers”, aldus Polfer. Ze noemde het staatsbezoek van Willem-Alexander een nieuwe stap in een lange geschiedenis, zoals ook zijn moeder, grootmoeder, en verdere voorvaderen de stad bezochten.
De koning toonde zich bij de wandeling geïnteresseerd in de ontwikkeling van Luxemburg, maar wees ook op de consequenties van de uitverkiezing tot Unesco-werelderfgoed. Hij haalde het voorbeeld aan van de Stelling van Amsterdam, die er ook toe behoort, waardoor bepaalde wegen niet kunnen worden aangelegd omdat anders de aanwijzing in gevaar komt.
Voor Willem-Alexander had de wandeling nog een grappig slot. Als piloot werd zijn oog getrokken door een vliegtuig dat ver boven de stad aan de landing bezig was. De kleur van de staart was onmiskenbaar. Het was een KLM-toestel. De koning grijnsde, en zei dat ze nu we wel konden gaan. Hij had alles gezien.
