RIJSWIJK – Als beschermpaar van het Oranje Fonds konden koning Willem-Alexander en koningin Máxima vrijdag niet ontbreken bij NLdoet, de jaarlijkse tweedaagse vrijwilligersactiviteit van hun fonds. Dat het koningspaar later in het vliegtuig moet stappen voor een snel retourtje naar Baden-Baden, waar Máxima vrijdagavond de Duitse Mediaprijs ontvangt, maakte dat er wel is gezocht naar een project niet al te ver van Wassenaar.
De keuze viel uiteindelijk op kinderboerderij Het Akkertje in Rijswijk, waar mensen met een verstandelijke beperking samen met vrijwilligers de zaak bestieren. Maar er blijven altijd klussen liggen en dan is koninklijke hulp zeer welkom. Bij het schilderen van de nieuwe quarantainestal bijvoorbeeld, waar net aangekomen kippen en konijnen eerst een tijdje worden geobserveerd alvorens ze een plekje krijgen op de boerderij.
Afdakje
De koning nam de verfkwast royaal ter hand en kon door zijn lengte ook makkelijk tot aan het dak reiken. Máxima ontfermde zich over de deur. ”Mooi dat we onder een afdakje staan”, aldus Willem-Alexander, die tijdens de eerdere rondgang over het terrein al flink was natgeregend. Hij weerstond de verleiding een brutaal langslopende eend – de beesten vermaakten zich opperbest in alle plassen – ook een lik bruine verf te geven, maar de koning kon niet verhinderen dat zijn eigen bodywarmer en beschermende broek verfspatten opliepen.
Vervolgens ging Willem-Alexander voortvarend aan de slag met het plaatsen van palen voor een schrikdraadhek. Vanachter de omheining van de boerderij kreeg hij tal van op-en aanmerkingen op zijn werkzaamheden van een voorganger die niet besefte wie hij daar stond te becommentariëren. Pas na enkele minuten sloeg de twijfel toe. ”Hé, is dat niet de koning zelf?”, vroeg de Rijswijker verschrikt aan de eveneens toekijkende politieagenten. Ja, dat klopte. ”Hij is best handig”, luidde het oordeel.
Heien
De koning had ook duidelijk schik én ervaring in het boren van een gat in de grond en het vervolgens in de grond heien van de paal. De andere vrijwilligers lieten hem maar begaan. ”Hij werkt voor twee”, verontschuldigde een medewerker zich in de neergutsende regen. Máxima had het wat dat betreft voor haar tweede klus beter. Zij mocht binnen in een schuur het parkietenverblijf schuren zodat dat later vrijdag kon worden geverfd.
Máxima bleek erg precies en wilde ook geen schuurblokje gebruiken. Dat vond ze niet handig. Het werk vlotte overigens redelijk snel zodat iedereen zich om half twaalf kon verzamelen in het restaurantje van de kinderboerderij. ”De koningin komt koffie drinken”, zei een van de vaste vrijwilligers trots. En dat gebeurt niet elke dag.
