Claudia de Breij stelde vrijdagmiddag haar vertrek naar een optreden in Arnhem even uit om in De Balie het eerste exemplaar van het boek Bergplaas te overhandigen aan de schrijfster, Irene van Lippe-Biesterfeldt. Beter bekend als prinses Irene, zoals in Amsterdam werd beaamd.
Claudia was persoonlijk bij het boek betrokken. Irene had haar gevraagd een voorwoord te schrijven. “Ik was verbaasd dat je wist dat we dezelfde manier van denken hebben”, zei De Breij. Ze had het schrijven spannend gevonden, maar had het graag gedaan. ,,Omdat ik Irene bewonder”.
Vroeger was dat omdat de prinses altijd de mooiste pakjes droeg (“Dat was gewoon zo”), en later vanwege haar moed om te pleiten voor een dialoog met de natuur. “Ze durfde zich kwetsbaar op te stellen.” Dat ze daarbij bespot werd, nam Irene voor lief.
Claudia schreef in haar voorwoord, waaruit ze een stukje voorlas: “Gelachen dat we hebben. Praten! Met bomen! Ha!” Media pakken graag een detail uit een groter geheel en vergroten dat uit. Volgens Claudia moest dat bij Bergplaas achterwege blijven en moest het als geheel worden gelezen.
