In de 25 jaar na de dood van prinses Diana zijn er al talloze films, series en boeken over haar leven verschenen. Ook regisseur Ed Perkins waagde zich met zijn documentaire The Princess, die vanaf donderdag in de bioscopen draait, aan haar verhaal. Zijn doel van de film is om de kijker een “nieuw perspectief” te bieden en vooral ook om mensen te laten “nadenken” over hun eigen aandeel in de tragische afloop van dat verhaal.
“Er zijn al heel veel documentaires over Diana gemaakt, maar voor mij probeerden die vooral in het hoofd van Diana te komen, te begrijpen hoe ze zich voelde en waarom ze bepaalde keuzes maakte. Het waren meer een soort psychoanalyses. Dat is interessant, maar speculatief”, zegt de regisseur tegen het ANP. “Het verhaal dat ik het meest interessant vind en dat nog nog niet vaak is onderzocht is niet wat het verhaal zegt over Diana, maar wat het verhaal zegt over ons.”
Perkins hoopt dat The Princess de kijker “een spiegel” voorhoudt. “En dat de documentaire ervoor zorgt dat we onszelf de moeilijke vragen stellen over onze relatie met Diana en nog breder met de koninklijke familie en beroemdheden in het algemeen.”
Goed voorbeeld
De extreme media-aandacht waar de prinses, die na een achtervolging van de paparazzi om het leven kwam tijdens een auto-ongeluk, mee te maken had is volgens de regisseur een “goed voorbeeld” van waar beroemdheden nu nog steeds mee kampen. “We geven niemand de schuld”, benadrukt Perkins. “Maar we moeten wel kijken naar hoe wij als publiek dit soort verhalen over beroemdheden verslinden. We willen die sprookjes lezen, maar ten koste van wie? Als we eerlijk zijn dan moeten de hoofdrolspelers uit die verhalen de prijs betalen voor onze behoeften.”
Sinds de dood van Diana is die behoefte niet kleiner geworden, vindt de regisseur. “Ik denk dat het goed is om te reflecteren over wie de prijs daarvoor betaalt. Het is ook moeilijk, want bekende personen hebben de pers ook nodig voor wat ze willen delen met het publiek. Net zo graag als dat het publiek dat wil horen. Maar is het een harmonieuze relatie? Naar mijn bescheiden mening niet.”
Archiefbeelden
Om de kijker zijn eigen gevoel te laten krijgen over het verhaal van de ex-vrouw van prins Charles, koos Perkins er bewust voor enkel archiefbeelden te gebruiken. “In de meeste documentaires zijn de interviews met personen die een relatie hebben met het verhaal het belangrijkst en wordt het archiefmateriaal gebruikt als aanvulling. Wij wilden dat juist niet. De film moet een soort tijdscapsule zijn. Het verhaal ontvouwt zich door middel van de oude beelden voor de kijker.”
Perkins heeft de koninklijke familie van de documentaire op de hoogte gesteld, maar weet niet wat de royals ervan vinden. Hij hoopt dat vooral Diana’s zoons prins William en prins Harry door hebben dat The Princess op een “eerlijke en respectvolle” manier is gemaakt. “Ik snap dat ze dit verhaal niet steeds willen herbeleven, maar ik hoop dat als ze de film zien hem evenwichtig en niet te simplistisch vinden.”
