Met de uitvaart van prins Henrik wordt in Denemarken op alle mogelijke manieren gebroken met een ruim zeshonderd jaar oude traditie. Dat stelt historicus Sebastian Olden-Jørgensen woensdag tegenover dagblad Jyllands-Posten. Niet alleen wordt hij niet naar vorstelijk gebruik bijgezet in de kathedraal van Roskilde, maar ook de door Henrik gewenste crematie en verspreiding van de as zijn niet eerder voorgekomen.
Verrassend was het overigens niet. Henrik had immers vorig jaar al duidelijk gemaakt niet naast zijn echtgenote koningin Margrethe begraven te willen worden, ondanks het feit dat het gezamenlijke grafmonument al klaar was. Dit omdat hij zich ten opzichte van haar achtergesteld voelde. Hij was immers altijd ‘prins’ gebleven en niet koning-gemaal, zoals prinses Máxima in Nederland koningin werd toen haar man Willem-Alexander de troon besteeg. In 2002 had Henrik nog gezegd dat het “zijn plicht” was ook in Roskilde begraven te worden.
Volgens de lector van de universiteit van Kopenhagen is het besluit om na de crematie een deel van de as uit te strooien over zee en een deel in een urn te begraven in het park van Fredensborg Slot, een concessie van de prins aan zijn gezin. Die hebben daardoor toch een plek waar ze hem kunnen gedenken.
Pensioen
Dat Henrik geen staatsbegrafenis krijgt, of wilde, vindt Olden-Jørgensen logisch. Hij was immers met pensioen gegaan en had zich teruggetrokken uit het openbare leven. Opmerkelijk is weer wel wat dat de kist met het stoffelijk overschot wordt opgebaard en dat het publiek afscheid kan nemen. ,,Daar zit een tegenstelling in”, meent de historicus.
In de Dom van Roskilde hebben sinds 1448 niet minder dan achttien Deense koningen en zestien van hun partners hun laatste rustplaats gekregen. De twee uitzonderingen – Christian VI en Frederik VII – waren ten tijde van hun overlijden gescheiden. Ook de enige eerder regerende vorstin uit de Deense historie, de in 1412 overleden Margrethe I, heeft een grafmonument in de vijftiende eeuwse kathedraal.
