De Belgische regering onder aanvoering van premier Jean-Luc Dehaene stond 25 jaar geleden na het plotselinge overlijden van koning Boudewijn voor de vraag: wie moet hem opvolgen? Er moest snel worden gehandeld. Terwijl het land nog onwetend was van de dood van de geliefde koning, moest in het inderhaast bijeen geroepen kernkabinet de knoop worden doorgehakt.
België kent anders dan andere monarchieën zoals bijvoorbeeld Nederland en Groot-Brittannië namelijk niet de regel dat de troonopvolging automatisch volgt op het overlijden van de vorst. Op het moment bijvoorbeeld dat koningin Elizabeth voor eeuwig de ogen sluit, is Charles de nieuwe koning. In België echter zit de regering er nog tussen, die moet de opvolging bekrachtigen.
Koning Boudewijn, die meer dan 42 jaar regeerde, had tot zijn verdriet geen kinderen. Hij had zijn neef prins Filip, de oudste zoon van zijn broer prins Albert, jarenlang voorbereid op het koningschap. Maar dat was in de veronderstelling dat hij zelf nog veel langer zou reageren. In 1993 was opvolging door de destijds 33-jarige Filip veel minder vanzelfsprekend en voor de hand liggend, en bovendien was Albert eerste in de lijn van de troonopvolging. Hij was voor het kabinet dan ook de logische keuze.
Dehaene vloog nog dezelfde nacht naar het vakantieadres van Albert in het Franse Châteauneuf-Grasse om hem te vragen of hij zijn broer wilde opvolgen en daarna ging de premier naar Motril, waar koningin Fabiola verbleef. Prins Filip werd buiten de besprekingen gelaten en hoorde pas later wat er was beslist. Hij kreeg nog eens twintig jaar extra om zich op het koningschap voor te bereiden.
