Wanneer kun je spreken over onbekend? Ik heb me deze vraag de afgelopen weken veel gesteld. Christina, ‘de onbekende prinses’ is overleden. Kan een Nederlandse prinses onbekend zijn? Is een vrouw die liever niet al te vaak in de Oranje-spotlights staat, daarmee direct onbekend? Is zij onbekender dan bijvoorbeeld prinses Laurentien? Ik vind dit lastig aan te nemen voor iemand die vanaf haar geboorte wordt gevolgd door pers en vaderland. Ze groeide van Soestdijks meisje uit tot een Amerikaanse zangeres en in al die jaren was ze met regelmaat te zien én te horen. Al lang voor de periode dat ze haar muziek onder de aandacht wilde brengen, was Vorsten welkom bij haar thuis in Wassenaar voor interviews en fotoshoots. Haar leven met Jorge Guillermo, en later haar scheiding, bleef zeker niet onopgemerkt. Haar veilingen van kunstschatten waren groot nieuws en dan heb ik het niet alleen over de Rubens. Eerder veilde ze haar huisraad (waaronder zelfs lege wijnflessen) en penningencollectie (vanwege haar beperkte zicht kon ze er niet van genieten). Het stond haar vrij, er was juridisch niets op aan te merken, maar toch was er veel kritiek. Kritiek die bij een onbekende uit was gebleven. In plaats van haar ‘onbekend’ te noemen, is ‘op de vlucht’ misschien passender. Ze was op de vlucht voor haar bekendheid en haar status als prinses. Ze had schuiladressen in Canada, Amerika en later vooral in Italië. Heel af en toe onderbrak ze haar vlucht voor haar familie. En die familie staat altijd in de belangstelling en dus zien we haar bij de inhuldiging van haar neef als koning of met haar moeder wuivend naar de Gouden Koets waar haar grote zus in rijdt.
Tekst gaat verder onder de foto
Twee keer zoekt ze de belangstelling bewust op. In het jaar 2000, de prinses is dan 53 jaar, lanceert ze haar eerste cd. Een droom komt voor haar uit en als artieste staat ze de pers te woord na de lancering in het Hotel van Oranje in Noordwijk. Het is mijn eerste interview met een prinses, voor zover ik me herinner. En daar knelt de schoen. Want natuurlijk sprak ik haar aan als ‘Koninklijke Hoogheid’ en natuurlijk was ik er niet vanwege mijn interesse in kerstmuziek, maar omdat het bijzonder was dat een prinses een cd had opgenomen. Ze was stellig in het gesprek. ‘Mensen die zeggen: “Een prinses die zingt. Oooh wat lief, wat leuk en wat schattig”, daar heb ik een broertje dood aan.’ De cd-verkoop was een succes en ze vond het niet erg dat het de kopers van haar muziek te doen was om haar omdat ze prinses was, maar hoopte oprecht dat de muziek de prinses zou wegvagen en de zangeres tevoorschijn zou laten komen. Het was mijn merkwaardigste interview met een royal ooit. Ze wordt omschreven als eigengereid en dat merkte ik toen aan den lijve. Nadat we pas vijf minuten in gesprek waren, stopte ze. ‘Als u ook even koffie gaat drinken, prima, maar ik ga nu even pauze houden.’ Gelukkig heb ik haar daarna nog een aantal keer mogen spreken. De laatste keer was in Rome, waar zij woonde. Het koningspaar bracht in 2017 een staatsbezoek aan Italië en bij de contraprestatie, een optreden van violiste Janine Jansen, was ook Christina aanwezig, samen met haar neef prins Jaime en zijn vrouw prinses Viktória. Ze vertelde me dat ze dol was op Italië. Het klimaat, de manier van leven en de kunst maakten het voor haar een echt thuis. Het was de laatste keer dat ze in het openbaar verscheen voordat ze definitief de spotlights liet doven. Ik wens de koninklijke familie alle sterkte toe om de herinneringen aan deze bijzondere, maar zeker niet onbekende prinses vorm te geven.
De nieuwe Vorsten is nu online te bestellen, tijdelijk zonder verzendkosten
