Van een piratenoord tot spraakmakende monarchie: Monaco. Ik blijf het een fascinerend prinsdom vinden. Een oude monarchie, want de Grimaldi’s zwaaien er al sinds 1297 de scepter, al nam Charles I pas in 1342 de titel Heer van Monaco aan. De geschiedenis is oud, maar Monaco werd pas wereldberoemd toen de prachtig mooie filmster Grace Kelly letterlijk haar droomprins vond, terwijl zij in het ministaatje was ter gelegenheid van het filmfestival van Cannes. Een levend sprookje waar de hele wereld van smulde. Ook haar kinderen zorgden voor de nodige media-aandacht. Ik schreef het al eerder en het is u als lezer van Vorsten vast bekend: het leek vaak op een reallife soap. De wilde haren van Stéphanie, prinses Caroline van wie de echtgenoot veel te jong verongelukte, prins Albert, de vrijgezel die de sport en de party’s belangrijker leek te vinden dan het vinden van een echtgenote en het zorgen voor opvolging. Het was een tijd dat Monaco keer op keer de pagina’s van de tabloids vulden. Ik was onlangs in Frankrijk op vakantie en een van de eerste dingen die ik onderneem in het buitenland is de kiosk induiken. Beroepsdeformatie van een hoofdredacteur. Met een arm vol bladen en een grote gelukkige glimlach had ik het werk van mijn Franse collega’s in handen. Veel aandacht voor het jonge gezin van prins William, met de nadruk op zijn echtgenote, maar het valt in het niet bij de pagina’s en covers die aan Monaco worden besteed. Monaco lijkt wel hotter dan hot!
De onderwerpen zijn anders van toon dan voorheen. ‘De mooie zomer’ kopt een tijdschrift op de cover bij een verhaal over prinses Caroline die straalt als grootmoeder van drie kleinkinderen. Ze houdt zich wat meer op de achtergrond nu haar broer alweer tien jaar invulling geeft aan het ambt, Prins van Monaco. Wanneer prinses Stéphanie nu in de media wordt genoemd, is dat niet meer vanwege haar roerige liefdesleven maar vanwege haar inzet voor verschillende goede doelen.
En ook prins Albert en prinses Charlène worden ruimschoots geprezen. Vanzelfsprekend is, net als in Vorsten, het tienjarig jubileum van Albert de aanleiding om het paar weer eens voor het voetlicht te brengen. Ik geef het eerlijk toe; ik was zelfs een beetje jaloers. “Charlène en Albert, tien jaar regeren, tien jaar liefde’ staat er bij de prachtige fotoreportage in Paris Match om te vervolgen met een interview met de prinses. Ze vertelt liefdevol over haar tweeling Gabriella en Jacques en over haar bewondering voor haar echtgenoot: ‘Toen ik prins Albert in 2011 trouwde, heb ik de roep van de liefde gevolgd, de wens een gezin te stichten en een lange reis te ondernemen met de man van wie ik houd. Toen ik in het paleis aankwam, kreeg ik van niemand een handboek hoe je prinses wordt. Deze muren hadden al meer dan twintig jaar geen vorstenpaar meer geherbergd. In dit verband is mijn man mijn grootste steun en toeverlaat. Hij staat mijn dromen niet in de weg en houdt me niet tegen dat te doen wat ik doen wil.’ Het uiten van haar waardering voor prins Albert is gelukkig niet exclusief voor dit interview.
In de nieuwe editie leest u hoe zij in een verrassingstoespraak haar man aanduidde als de ‘prins van mijn hart’. Monaco blijft niet beperkt tot het verslag van de jubileumviering; we besteden aandacht aan nog meer vrolijk nieuws over de Grimaldi’s. Pierre Casiraghi is na zeven jaar verkering getrouwd met de Italiaanse adellijke Beatrice Borromeo. Meer over het bruidspaar leest u op pag. 82 van de nieuwe Vorsten. En ik beloof u dat de aandacht voor Monaco geen tijdelijk souvenir is van mijn vakantie aan Frankrijk. Wanneer er aanleiding is u te vertellen wat er in die oude monarchie gebeurt, zullen wij dat zeker niet nalaten.
