‘Laat de pracht van de diamant, parel en robijn vervagen als de magische glans van de regenboog. Maar laat deze ene traan, de Taj Mahal, helder glinsteren op de wang van de tijd.’ In deze woorden probeerde de Indiase dichter Rabindranath Tagore (1861-1941) de tijdloosheid van de Taj Mahal te vatten, het grootste en meest indrukwekkende mausoleum ter wereld.
En tijdloos is het bouwwerk: meer dan drie eeuwen na de bouw staat de Taj Mahal nog altijd symbool voor de grootsheid van de liefde.Als zijn echtgenote Mumtaz Mahal in 1631 overlijdt, is Shah Jahan ontroostbaar. Hij roept de beste architecten van India bijeen om een ontwerp te maken voor de graftombe en het grootse mausoleum dat moet verrijzen: de Taj Mahal.
U leest meer over de liefdesgeschiedenis die ten grondslag ligt aan de Taj Mahal in de nieuwe Vorsten
