Koningin Máxima hecht aan cijfers en data. Dat bleek de afgelopen dagen weer bij haar VN-werkbezoek aan Indonesië. Zonder betrouwbare gegevens, neemt de koningin wat haar wordt voorgespiegeld niet meteen voor waar aan.
Máxima heeft bij haar werk voor de Verenigde Naties te maken met een cijferbrij. Landen willen graag dat hun hele bevolking toegang krijgt tot betalingssystemen en financiële diensten, zoals verzekeringen en sparen. Wereldwijd hebben twee miljard mensen die toegang niet of onvoldoende.
Regeringen maken ambitieuze plannen om daar wat aan te doen. Indonesië bijvoorbeeld, waar de koningin deze week op visite was, hoopt dat eind 2019 driekwart van de bevolking financiële diensten kan gebruiken. Volgens Indonesische cijfers ligt dat percentage nu op 50 procent. ,,Als de cijfers kloppen”, hield Máxima de afgelopen dagen een slag om de arm.
Global Findex
Zij wil het precies weten, aan de hand van onafhankelijke cijfers. Regeringen en centrale banken kunnen nog wel eens smokkelen. Drie jaar geleden verscheen dankzij de Wereldbank een boekje waarin per land alle gegevens over ‘inclusieve financiering’ zijn verzameld. Deze zogenoemde Global Findex hanteert de koningin als haar handboek, en ministers die de zaken in hun land mooier voorstellen dan ze zijn – meer mensen met toegang dan in werkelijkheid het geval is – worden met hulp van deze bijzondere databank uit de droom geholpen.
Dankzij de Findex is per land precies bekend is welk percentage van de bevolking geen toegang heeft tot financiële diensten. Maar ook hoe de verhouding tussen vrouwen en mannen ligt, en hoeveel mensen die een bankrekening hebben die ook daadwerkelijk gebruiken. Volgens de laatste uitgave was het cijfer van Indonesië maar 36 procent, maar de koningin erkende dat sindsdien vooruitgang is geboekt.
Máxima kijkt niettemin reikhalzend uit naar de volgende editie, die in april tijdens de jaarvergadering van de Wereldbank in Washington wordt gepresenteerd. Dan wordt duidelijk of Indonesië inderdaad zo’n flinke sprong heeft gemaakt, hoe andere landen er voorstaan en of het doel dat veel staten zich hebben gesteld de afgelopen drie jaar dichterbij is gekomen.