Terwijl ik dit schrijf, zit ik buiten op een trapje, maar wel in Lissabon. Ik besef dat ik een enorme bofkont ben. Ook al ben ik hier niet vanwege mijn eigen vermaak, maar om verslag te doen van het staatsbezoek aan Portugal. Nog voordat het koningspaar aankomt in Lissabon is de Nederlandse pers al op eigen gelegenheid gearriveerd. De pers reist niet mee met de koning, maar boekt ieder voor zich reis en hotel. De RVD bestempelt vooraf een hotel als ‘pershotel’.
Belangrijke voorwaarden om dit stempel te krijgen zijn goede internetverbinding én het hotel moet goed bereikbaar zijn. Het is meestal niet de meest gezellige locatie, maar we zijn hier nou eenmaal niet als toerist. Vanaf dit hotel vertrekken ‘s ochtends de persbusjes die ons, voor het koningspaar uit, naar de verschillende locaties brengen. Vanwege veiligheidscontroles zijn wij meestal zeer ruim van te voren aanwezig. Zoals nu. We wachten al bijna een uur op het koningspaar. En omdat staand tikken wat lastig is, zit ik op een stoepje voor de universiteit van Lissabon.
Net als gisteren wordt het een lange dag. Toen mocht ik aanwezig zijn bij het staatsbanket. Niet om een vorkje mee te prikken, maar om de gasten in prachtige japonnen en versierselen te zien arriveren en om de toespraken van de twee staatshoofden te horen. Nog voordat de gasten aan hun maaltijd beginnen, worden wij met zachte hand het paleis uitgestuurd. Ook vandaag, de tweede dag van het bezoek, duurt mijn werkdag veel langer dan acht uur.
Na het intensieve dagprogramma heb ik drie kwartier om me te verkleden voor de contraprestatie. Ook dan zal ik weer mijn ogen uitkijken. Het Nederlandse hof weet de gastheren altijd met alle egards te bedanken voor de gastvrijheid. Het koningspaar trakteert vanavond toepasselijk op fado, gezongen door Nienke Laverman en Cristina Branco. Voor zo’n optreden hijs ik me graag in een avondjurk. Na afloop is er een receptie. Ik kan genieten van de energie die het hof heeft gestoken in de aankleding en kleine hapjes.
Over de grote bloemversieringen is lang nagedacht en de hofmaarschalk vertelt me meestal welke bloem een directe verwijzing is naar het gastland. Kersenbloesem in Japan, een bessentak in Polen en Portugal heeft vast ook genoeg flora voor een koninklijke aankleding. Terug in het hotel om te werken zet ik mijn wekker om 6 uur om ook de laatste dag van het staatsbezoek volledig mee te maken. Nergens anders dan in het buitenland zien we de koning dagenlang, en kunnen we na afloop van het bezoek met het koninklijk paar spreken. Bovendien ken ik de meeste journalisten, fotografen en cameramannen al jaren en hebben we, tijdens het lange wachten, ook veel plezier!
Medelijden hoeft u zeker niet te hebben, een beetje jaloers heb ik u misschien wel gemaakt. Mijn excuses, maar om dat te compenseren nemen we u mee naar Portugal vanaf pagina 10.
