Het is een jaarlijkse traditie en ook al is de locatie niet anders dan in andere jaren, dit jaar kreeg ik een nog grotere glimlach op mijn mond dan voorheen. Ik heb het natuurlijk over de fotosessie in het Oostenrijkse Lech. Vorig jaar poseerde alleen koningin Beatrix en het gezin van toen nog de Prins van Oranje. Logisch, een jaar eerder bracht lawinegeweld prins Friso in een coma, waar hij nooit meer uit zou ontwaken. De witte sneeuw kreeg een zwart randje.
De fotosessie van afgelopen maandag vond exact twee jaar na dat afgrijselijke ongeluk plaats, en een half jaar na de begrafenis van prins Friso in Lage Vuursche. En toch kreeg ik een glimlach bij het zien van de foto’s. Het is heerlijk om prinses Beatrix te zien met haar kleindochters en kleinzoon om zich heen. Ze is een echte oma en de band met de derde generatie is hecht. Met de drukke levens en de grote afstanden tussen de woonplaatsen van de gezinnen, zal zo’n gezamelijke familievakantie heerlijk zijn. Ik vergroot de foto’s op mijn laptop om de jongste generatie eens goed te bestuderen. Wat zijn ze gegroeid! Prinses Amalia is even oud als mijn dochter, maar lijkt zo veel groter, al een echte lady in haar sneeuwwitte skipak! Ze is zo’n mooie mix van haar ouders. Met wapperende blonde haren zoals we ooit haar moeder leerden kennen, maar de pretoogjes zijn duidelijk van haar vader. De vorm van het gezicht doet me weer denken aan haar grootmoeder, prinses Beatrix. Ze belooft een heel fraaie jonge dame te worden, je zou bijna blij zijn dat er een groot hek om haar thuis staat. De jonge heren uit Wassenaar en Den Haag zouden wel eens in de rij voor haar kunnen gaan staan!
Zover is het gelukkig nog lang niet. Nu nog lekker speels in de sneeuw, met haar familie veilig om zich heen. En naast familie, gelukkig ook nog de heren en dames van de Dienst Bewaken en Beveiligen. Die waarborgen niet alleen de veiligheid van de Oranjes, ze zijn ook heel handig om in de buurt te hebben als een prinsesje uitglijdt: Ariane verliest de grip met haar skietjes en glijdt op haar buik verder aan de sleeplift. Een stoere DBB-er helpt haar weer hoffelijk overeind. Opnieuw een glimlachmoment! Verwonderd kijk ik naar het gezin van prinses Laurentien en prins Constantijn: de prins en prinses lijken maar niet te veranderen, terwijl hun drie kinderen verraden dat toch ook bij hen de tijd moet doortikken. Ik weet hoe hard ze werken en de vakantie is hen dan ook zeer gegund.
Over hard werken gesproken: als er een gezin is dat het afgelopen jaar tropendagen heeft gemaakt, is het wel het gezin van koning Willem-Alexander. Hij is nu voor het eerst als staatshoofd in Lech. Toch maakt zijn veranderde positie waarschijnlijk geen verschil. In Lech zijn de Oranjes ‘Freunden’, en ook al is hun afkomst na vijftig jaar vakantie vieren in Lech geen geheim, ze worden er vooral behandeld als zeer dierbare gasten van het wintersportoord. Maar de grootste glimlach krijg ik van prinses Mabel. Ze heeft plezier tijdens de fotosessie! Ze maakt lol met haar dochters waardoor de foto’s wat minder statig worden. Zo ken ik haar: zonder de allure van een prinses uit het oog te verliezen, zichzelf durven zijn. En hoe moedig is het, om juist op de datum waarop je grote liefde zijn noodlot tegemoet skiede, voor de volledige vaderlandse pers te poseren? Haar haren zijn langer dan ooit en het staat haar goed! Ze is nog gekleed in een donker skipak, maar zwart was altijd al oververtegenwoordigd in haar garderobe. Ik zie vooral een moedige moeder die er is voor haar twee dochters, omringd door een schoonfamilie die haar steunt waar mogelijk.
Natuurlijk zal het verlies van prins Friso voor altijd een litteken blijven, maar ik hoop oprecht dat er deze vakantie in Lech vooral voldoende momenten zullen zijn om mooie herinneringen op te halen en hoopvol naar de toekomst te kijken. Ik wens de koninklijke familie dan ook een heerlijke vakantie toe. Ondertussen werken wij door aan een mooie reportage over een vorstelijke familie op een heerlijke vakantie.
