Het bliksembezoek van koningin Máxima in haar rol als speciaal vertegenwoordiger van de secretaris-generaal van de VN bleef dinsdag in Ho Chi Minhstad en Da Lat vrijwel onopgemerkt. De Vietnamezen beperkten het protocol ook tot een absoluut minimum, en lieten zware politiebegeleiding achterwege.
Zo bleek één politiewagen met wild gebarende en met een vervaarlijke knuppel zwaaiende agent uit het raampje hangend voldoende om het verder volstrekt chaotische en weinig gereglementeerde verkeer – Ho Chi Minhstad telt zo’n acht miljoen scooters en bromfietsen – aan de kant te krijgen. Tikken op de helm van eigenzinnige motorrijders leken niet nodig.
De koningin die sinds 2013 al meer dan tien keer op reis is gegaan om regeringen te helpen hun hele bevolking toegang te bieden tot financiële diensten, heeft inmiddels ervaren dat de regels en gebruiken bij bezoeken van buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders overal verschillend zijn. De veiligheidssituatie speelt daarbij ook een belangrijke rol en het bestaan van verkeersinfarcten in veel hoofdsteden eveneens.
Indruk maken
Pakistan en Bangladesh gingen het verst door hele straten af te zetten voor de koningin, met op elke strategische locatie langs de weg een gewapende militair of agent. De veiligheidssituatie in met name Pakistan vroeg daarom, terwijl in Dhaka in Bangladesh ook meespeelde dat voor een rit van amper twee kilometer doorgaans een uur kan worden uitgetrokken. Gesprekspartners van de koningin verbaasden zich aanvankelijk dan ook dat zij meerdere afspraken op één dag had, tot ze de wegafzettingen zagen. “Ja, op die manier kan ik het ook”, fluisterde een genodigde.
Andere landen gooien er een schepje bovenop om indruk te maken op de hoge gast, of omdat het nu eenmaal gebruik is. Indonesië wilde graag motorrijders inzetten, maar dat bleek in de regen in Jakarta geen goed idee. Máxima heeft als echtgenote van een regerend staatshoofd bepaalde protocollaire rechten, maar haar bezoeken zijn in het kader van de VN en daarvoor gelden weer andere spelregels. Ook daarom verschilt de protocollaire begeleiding van land tot land, afhankelijk van wat als uitgangspunt wordt genomen: koningin-echtgenote of VN-speciaal vertegenwoordiger.
