Willem van Oranje (1533-1584) was geen idealist maar een opportunist met dictatoriale trekjes. Voor veel van zijn tijdgenoten was hij niet de nationale held die het nageslacht in hem ziet. Dit betogen auteurs Aron Brouwer en Marthijn Wouters van de nieuwste biografie over Willem van Oranje vrijdag in de Volkskrant.
Brouwer en Wouters bestudeerden duizenden brieven die van Willem van Oranje bewaard zijn gebleven. Deze maand verscheen bij uitgeverij Nieuw Amsterdam hun biografie Willem van Oranje – de opportunistische vader des vaderlands.
In de biografie komen de auteurs in het verweer tegen het beeld dat Willem van Oranje een voorvechter van tolerantie, gewetensvrijheid en godsdienstvrijheid was. Willem van Oranje vocht zijn eigen strijd, betogen de schrijvers die beiden geschiedenis studeerden aan de Universiteit van Amsterdam.
“De auteurs laten zien dat de prins van Oranje helemaal geen bevrijder of idealist was, maar iemand die zijn vorsten, vrouwen en vrienden verraadde”, stelt de uitgeverij. “De pragmatische prins veranderde vaak van geloof om zaken voor elkaar te krijgen, zette zonder scrupules grote stukken vruchtbaar land onder water en reduceerde Brabant tot een bloedige bufferzone. In dit boek blijft weinig over van het beeld van Willem van Oranje als onze grootste volksheld.”
