De kleurrijkste kledingkast van koningin Margrethe

redactievorsten

16/04/2024 8:00 am

Ze heeft een uitgesproken mening over kleding en ontwerpt ook zelf. De garderobe van koningin Margrethe van Denemarken leest daardoor als een dagboek. ‘Hoe ouder, hoe schaamtelozer.’

Tekst: Josine Droogendijk.

Zo rond de 40. Dan komt bij veel vrouwen eindelijk de waardering voor hun jeugdige schoonheid. De ‘schoonheidsfoutjes’ en oneffenheden die vroeger onoverkomelijk leken, worden onbelangrijke details. En de schoonheid waar vroeger zo vaak over werd gedroomd, blijkt er gewoon altijd te zijn geweest. Maar dan verstopt onder een dikke laag onzekerheid. Als alle puzzelstukjes dan eindelijk op hun plek vallen, durven deze vrouwen pas te dragen wat ze zelf willen.

Nog net een beetje gekker

Klinkt u dat bekend in de oren? Dan bevindt u zich in goed gezelschap. Ook koningin Margrethe van Denemarken vond pas rond haar 40ste levensjaar haar eigen kledingstijl. In een paar jaar tijd transformeerde haar garderobe van klassiek naar uitgesproken. Rokken waarin twintig meter taft zat verwerkt, strikken met een breedte van een halve meter, pofmouwen waar een kleuter zich met wat lenigheid in kon verstoppen: het kwam allemaal voorbij. Net als je dacht dat het niet gekker kon, deed de koningin er gewoon nog een schepje bovenop.

Wolk van tule

Natuurlijk, het waren de jaren 80 en dat was nu eenmaal een tijd van uitbundigheid in de mode, ook onze koningin Beatrix koos in die periode voor brede schouders, pofmouwen en véél stof. Maar Margrethe zou die stijl langer trouw blijven. De transformatie was mogelijk doordat Margrethe naast haar eigenwaarde ook haar creatieve talent leerde omarmen. Tussen alle koninklijke taken door begon ze haar ideeën over mode op papier te zetten en te laten uitvoeren. Zo bracht de koningin voor haar zilveren huwelijksjubileum in 1992 een jurk met maar liefst zestig (!) meter tule tot leven. Het rokgedeelte bestaat uit drie afzonderlijke rokken, van verschillende lengtes en stoffen. Op de dansvloer leek ze te zweven op een wolk van stof. Deze jurk was een veeleisend ontwerp. Een van de rokken moest na het jubileumfeest zelfs vervangen worden, zo verklapt de Deense koningin in het boek Dronningens kjoler. ‘Als ik loop of dans, til ik mijn onderbeen te hoog op. Daardoor raakte (en beschadigde, red.) mijn hiel de onderste rok.’ Het gewicht van het tule viel wel mee. ‘De jurk zit heel strak om de taille. Hij is bepaald niet licht, maar voelt niet zo zwaar aan omdat het gewicht over het hele bovenlichaam is verdeeld’, aldus Margrethe.

Margrethes wolk van tule tijdens haar zilverenhuwelijksjubileum

‘Ik heb een opvallende manier van kleden’

Inmiddels ontwerpt de koningin ook kostuums voor theaterproducties. Bij iedere plotwending staat ze stil bij het effect van de kleding. Haar eigen rol in het echte leven staat vast, maar over de gelegenheid moet ze – net als bij de toneelstukken – goed nadenken. Margrethe: ‘Het is heel belangrijk dat je je goed voelt in de kleding die je draagt, maar het moet ook geschikt zijn voor het moment, zodat je niet overdressed noch underdressed bent. Ik denk er gewoon over na en kijk dan wat geschikt is. (…) Wat heb ik voor het laatst gebruikt? In welke richting moet ik denken? Of kan het ook een andere richting zijn? Ik hul mezelf niet in iets wat te gek is, maar als het een beetje anders is dan anders, trek ik het wel aan, moet ik zeggen. Ik heb een opvallende manier van kleden. Dat is duidelijk en daar ben ik me bewust van.’

Eigen uniform

Naar eigen zeggen wordt haar kledingstijl steeds persoonlijker. Margrethe: ‘Ik ben bij grote, bijzondere evenementen, waardoor ik het geluk heb dat ik grote jurken mag dragen. Mijn stijl is ook meer geworden zoals ik ben. Hoe ouder, hoe schaamtelozer.’ Het is goed om op te merken dat deze uitspraak gebaseerd is op haar eigen beleving. Wie Margrethes huidige garderobe bekijkt, ziet dat ze steeds vaker terugvalt op hetzelfde ‘uniform’. Zo kunnen we haar overdag inmiddels uittekenen in effen mantels en ronde hoedjes in dezelfde kleur.

Honderd procent zichzelf

De outfit is monochroom, en dus gaat alle aandacht uit naar het gezicht van de koningin. Zeker omdat haar grijze lokken naar achteren zijn gekamd. Haar karakteristieke gezicht – lees: felrode lipstick en iets gelige tanden van het vele roken – valt hierdoor extra op. Is dat een goed idee? In Margrethes geval wel, want haar populariteit heeft ze grotendeels te danken aan haar authenticiteit. Dat is haar magie, haar kracht, of ze nu een teckelmasker knutselt of zwaait vanaf het paleisbalkon. Margrethe is honderd procent zichzelf en dat is in een wereld vol schone schijn een welkome uitzondering.

Uitgesproken lievelingskleur

Veel vrouwen die niet meer piepjong zijn, gaan kleuren dragen waarin ze niet opvallen. Beige, grijs, donkerblauw, donkerbruin… Margrethe pakt het anders aan. Dat moet ook wel, want koninginnen moeten nu eenmaal opvallen in een menigte. Dan komt het goed uit dat ze zich in felle kleuren goed voelt: felrood, smurfblauw of kanariegeel. Vooral blauw is favoriet, zo vertelt de koningin in Dronningens kjoler. ‘Ik hou veel van de kleur blauw. Het was al een speciale kleur voor me toen ik klein was. Mijn zussen en ik hadden alle drie een aparte toiletset. Ik had blauw, Benedikte had roze en Anne-Marie geel. Ik heb altijd het idee gehad dat blauw mijn eigen kleur is, maar het heeft ook iets te maken met mijn lichte huidskleur en mijn blauwe ogen. Blauw is een vrij veilige keuze en het heeft ook weer wat te maken met het weer en water. Blauw… Ik ben er dol op. Maar ik zou er een hekel aan hebben als ik het altijd zou moeten dragen, omdat elke kleur zijn charme heeft op de juiste plaats en in de juiste combinatie.’

Grondige metamorfose

Wanneer Margrethe haar schetsboek erbij pakt, denkt ze in mogelijkheden. Qua belijning, stof en volume en zeker ook qua hergebruik. Bij sommige rokken bedenkt ze wel drie verschillende bovenlijfjes. En is een jurk na verloop van tijd ‘afgedragen’, dan gaat de koningin het liefst opnieuw ontwerpen. De roodroze mantel die ze op de bruiloft van Frederik en Mary over een bloemenjurk droeg bijvoorbeeld, doet nu dienst als jurk. Daarbij is niet gekozen voor de simpelste oplossing: het aan elkaar naaien van de losse voorpanden. Nee, de hele mantel is verknipt, tot de mouwen aan toe. Ook een grondige metamorfose is aan Margrethe dus wel besteed.