Voor Willem-Alexander en Máxima waren de Olympische Spelen van Salt Lake City een tussenstop van hun huwelijksreis in 2002. Maar voor meer royals zijn de Spelen een herinnering aan mooie tijden: zij vonden er de liefde.
Kroonprins Frederik & kroonprinses Mary
De Olympische Spelen in Australië in 2000 zijn een vruchtbare bodem voor een goed huwelijk. De Deense kroonprins Frederik reist naar de andere kant van de wereld om Down Under zijn nationale ploeg als supporter bij te staan. ’s Avonds in bar Slip Inn in Sydney raakt hij aan de praat met een leuke Australische brunette die werkt op een makelaarskantoor. Het gesprek zou zijn begonnen met een discussie over mannen met borsthaar, maar uiteindelijk komen ze uit op gezamenlijke interesses – en aan het eind van de avond krijgt hij haar nummer. Deze brunette is Mary Donaldson en zij heeft geen fauw benul met wie ze staat te praten, totdat ze daar achteraf door haar vrienden op wordt gewezen. Frederik vertelt later dat hij meteen voelt dat hij zijn soulmate heeft gevonden, Mary moet nog even opwarmen. Maar hoewel Mary het al met al handiger had gevonden als ze een Australiër aan de haak zou slaan, laat ze de prins niet lopen. Ze raken bevriend, worden penvrienden en al snel slaat de vlam in de pan. Ze kunnen een jaartje rustig daten totdat hun relatie ontdekt wordt. Mary besluit voor de liefde te emigreren en belandt – met een tussenstop van een aantal maanden in Parijs – bij Frederik in haar nieuwe thuisland Denemarken.
Prinses Anne & Mark Philips
Als er één royal is die bewijst dat de Olympische Spelen een goede liefdesmarkt zijn, is het wel koningin Elizabeths kleindochter Zara Phillips. Het olympisch bloed stroomt door haar aderen. Niet alleen is ze zelf een verdienstelijk amazone die in 2012 met haar team een zilveren medaille won op de Spelen in Londen. Ze heeft die kunst kunnen afkijken bij beide ouders. Zowel prinses Anne als haar eerste man (en vader van Zara) Mark Phillips is voor Groot-Brittannië uitgekomen in paardrijwedstrijden van de Olympische Spelen. Anne doet mee in Montreal in 1976, maar sleept geen medaille in de wacht. Mark gaat de strijd aan in 1972 in München en in 1988 in Seoul. In München heeft Mark geluk in het spel én in de liefde: hij gaat naar huis met een gouden medaille en met het telefoonnummer van een prinses. Er wordt gedatet en na een jaar vraagt Mark Anne ten huwelijk op – wederom – een paardrijtoernooi. Datzelfde jaar 1973 geven ze elkaar het jawoord, en binnen acht jaar worden er twee kinderen geboren: zoon Peter en dochter Zara. Het liefdessprookje duurt niet eeuwig: in 1989, als Zara acht jaar is, gaat het stel uit elkaar.
Prins Albert & prinses Charlène
Prins Albert en Charlene Wittstock ontmoetten elkaar in 2000, maar de vonk slaat niet direct over. Hun liefde begint met een platonische vriendschap die pas elf jaar later in een huwelijk resulteert. Hoewel ze elkaar niet op de Olympische Spelen hebben ontmoet, is het wel de olympische ervaring die prins Albert en prinses Charlène nader tot elkaar heeft gebracht. ‘Eens een olympisch atleet, altijd een olympisch atleet’, aldus Albert. Van Charlène weten de meesten inmiddels dat ze een verdienstelijk zwemster was voor haar koninklijke carrière begon. Nog steeds heeft ze de prachtige atletische zwemschouders als bewijs en tot op de dag van vandaag voelt ze zich helemaal senang in en op het water. Op haar olympisch cv staat geen medaille (ze deed mee in 2000), maar daar tegenover staan een aantal mooie overwinningen op andere grote zwemtoernooien, waaronder een gouden medaille op een toernooi in Monaco waar ze Albert voor het eerst ontmoet. Het is het begin van een vriendschap. Alberts Olympische carrière valt vandaag de dag iets minder van hem af te lezen: de vorst van Monaco kwam wat kilootjes (en ruim dertig jaar) geleden tijdens vijf Olympische Spelen uit voor het Monegaskische bobsleeteam en zocht daarmee de grenzen van zijn angst op: ‘Als je als bobsleeër geen angst hebt gekend, dan ben je geen bobsleeër geweest.’ Het gevoel van een podiumplek heeft hij nooit gekend, de hoogst behaalde plaats van zijn team was de 25ste. Zijn eerste olympische wedstrijd reed (of gleed) hij in 1988, zijn laatste in 2002: in 2005 werd hij vorst van Monaco en moest hij zijn tijd anders besteden. Zijn need for speed bevredigt hij nu vooral op de vip-tribune van autoraces op het circuit van Monaco. De eerste spelen waaraan hij niet meedeed, waren overigens wél memorabel: in 2006 maakte hij voor het eerst zijn opwachting met zijn officiële nieuwe verkering Charlene (toen nog zonder Franse accent grave) Wittstock, die hij op dat moment zes jaar kende.
Koning Carl Gustaf & koningin Silvia
Het langst lopende olympisch huwelijkgeluk is er voor de Zweedse koning Carl XVI Gustaf en zijn vrouw Silvia, die elkaar op de Olympische Spelen van 1972 tegen het lijf lopen. Carl Gustaf is een 26-jarige prins als hij naar München afreist om zijn landgenoten aan te moedigen, maar hij gaat uiteindelijk zelf met de grootste winst naar huis. De 28-jarige Silvia Sommerlath (wonend in Duitsland maar met een Braziliaanse moeder) is een van de jonge vrouwen die medailles uit mogen reiken aan winnende atleten. Daarnaast is ze door de Spelen ingehuurd om als gastvrouw en vertaler te werken voor de hoger geplaatste gasten. Het zijn deze omstandigheden waarin de twee elkaars pad kruisen, en Carl Gustaf is meteen verkocht als zijn blik valt op Silvia, met haar donkere ogen en lange zwarte haar. De prins is een wat gereserveerde, misschien zelfs verlegen man, maar vraagt haar diezelfde dag nog mee uit en enkele uren later zitten ze samen aan het diner. ‘Het klikte gewoon’, zegt Carl Gustaf later over hun ontmoeting. Het is de start van een vier jaar durende verkering, een huwelijk van inmiddels 45 jaar en een nog steeds warme band met de Olympische Spelen. Regelmatig moedigt het koningspaar hun landgenoten aan wanneer die strijden voor olympisch eremetaal.
Infanta Cristina & Iñaki Urdangarin
Ook bij de Spaanse koninklijke familie zijn de Spelen verbonden aan veel familieherinneringen. Juan Carlos, dan nog prins, zeilt voor Spanje op de Spelen van 1972, en ook Sofía zeilt – als prinses van Griekenland – voor haar land, op de Spelen van 1960. Het is dan ook niet zo gek dat hun kinderen Felipe en Cristina bevangen raken door de liefde voor zeewind door de haren. Felipe versterkt het Spaanse zeilteam voor de Spelen van 1992 in eigen land, Cristina is vier jaar daarvoor in Seoul, waar ze de Spaanse vlag draagt tijdens de openingsceremonie. In 1996 vliegt ze naar Atlanta om de Spaanse ploeg aan te moedigen. Tijdens die spelen weet de zeer getalenteerde Iñaki Urdangarin met zijn team een van de grootste handbalprestaties te leveren voor zijn land: ze behalen een podiumplaats. De bronzen medailles worden natuurlijk gevierd en Cristina deelt in de feestvreugde. Ze laat haar oog vallen op Iñaki en vraagt aan haar vrienden wie die leuke blonde man eigenlijk is. De ontmoeting smaakt naar meer en Iñaki, die volgens vrienden nog wel eens de playboy uithangt, gaat volledig voor zijn prinses. Al een jaar later stappen ze in het huwelijksbootje. Ze zijn graag geziene royals, totdat in 2011 aan het licht komt dat Iñaki via zijn sportstichting miljoenen euro’s heeft weggesluisd. Het zorgt ervoor dat koning Felipe zijn zus en zwager in 2015 hun titels van Hertog en Hertogin van Palma de Mallorca afneemt. In 2018 meldt Iñaki zich bij de gevangenis voor een celstraf van vijf jaar en tien maanden. Het echtpaar liet in januari 2022 weten ‘in onderling overleg’ een punt achter hun huwelijk te hebben gezet.
Heeft een koning cash op zak?
