Delphine Boël, nieuwe koningsdochter

‘Dankbaar en blij zijn wij’ of ‘na een spannende tijd werden wij met een prachtige dochter verblijd.’ Dit zijn niet de woorden waarmee koning Albert wereldkundig maakte dat hij een dochter heeft. Nog een dochter, want hij is natuurlijk al vader van prinses Astrid. Zijn woorden waren ‘persoonlijk’ volgens zijn woordvoerder, maar op mij kwam het wat koud en kil over. ‘De wetenschappelijke conclusies tonen aan dat koning Albert II de biologische vader van Delphine Boël is’, luidt de verklaring.

Koning Albert is niet blij. Hij heeft zich jarenlang verzet om Delphine Boël te erkennen. Delphine snakte naar die erkenning, eerst in de bescheiden stilte van haar kunstwerken, later luidruchtiger via de rechter. Misschien zat haar pijn juist wel in het ontkend worden, alsof ze niet bestond. Alsof haar herinneringen aan vrolijke tijden met haar moeder en de man die nu inderdaad haar vader blijkt te zijn, slechts een onwerkelijke droom waren geweest. De koning heeft zich weliswaar eens in een kerst- toespraak uitgelaten over een moeilijke periode in zijn huwelijk, maar heeft haar naam, of haar bestaan, nooit publiekelijk genoemd.

Pijnlijk voor vader Albert en dochter Delphine

Ik heb de kwestie eerder al ‘pijnlijk’ genoemd. Dat blijf ik vinden. Het lijkt me vreselijk wanneer de man waarvan je overtuigd bent dat hij je vader is, je ontkent, je niet wil leren kennen. Ik kan me zo voorstellen dat Delphine net als alle kinderen wil ontdekken waar ze op elkaar lijken en waar niet. Ik kan me ook voorstellen dat ze trots wil laten zien dat zijn DNA nu ook terug te vinden is in twee prachtige ‘extra’ kleinkinderen. Het zit er niet in. De koning lijkt niet via Delphine herinnerd te willen worden aan toen. Een periode waarin hij en zijn vrouw, koningin Paola niet zo gelukkig waren als op de foto’s uit die tijd. Een periode waarin de latere koning verliefd werd op een dochter van een baron en in plaats van een prins even figuurlijk een ‘vlinder’ was.

Een positieve draai

Ik ben een optimist en zou het graag willen omdraaien. Hoe fantastisch is het dat Albert en Paola, ondanks de moeilijke periode in de jaren 60, elkaar weer terug hebben gevonden en misschien nu wel hechter zijn dan ooit? Laat Delphine hen herinneren aan hoe bijzonder en buitengewoon het is dat ze elkaar hebben? Delphine ontkennen, is indirect ontkennen dat het huwelijk scheuren heeft gekend. En daarmee wordt vervolgens ontkend dat Albert en Paola uiteindelijk de liefde voor elkaar weer terug hebben gevonden.

Ik gun het alle partijen dat ze een manier vinden om met ‘de geboorte van Delphine’ te kunnen leven, dat iedereen verder leed bespaard wordt en dat ze het leven kunnen vieren.