Oogafwijking Christina voerde naar Greet Hofmans-affaire

Vorsten

16/08/2019 5:53 pm

De naam van de vrijdag overleden prinses Christina is altijd verbonden gebleven met die van gebedsgenezeres Greet Hofmans. Die werd door Christina’s ouders naar paleis Soestdijk gehaald in een poging haar gezichtsvermorgen te verbeteren. Christina, die in die tijd nog Marijke werd genoemd, was namelijk geboren met een ernstige oogafwijking, als gevolg van de rodehond die haar moeder prinses Juliana had opgelopen gedurende de zwangerschap.

Oogoperaties hadden geen nut, vandaar dat prins Bernhard het probeerde met Hofmans. Die kon ook niks uitrichten, maar de in 1948 als koningin aangetreden Juliana raakte wel in de ban van haar ideeën. Het leidde uiteindelijk tot de ‘Greet Hofmans-affaire’, waarbij op Soestdijk twee kampen waren ontstaan. Prins Bernhard, gesteund onder anderen door zijn oudste dochter Beatrix, liet geen middel onbeproefd om Hofmans de deur uit te werken. Juliana daarentegen verzette zich met hand en tand.

Volgens beproefd Nederlands concept kwam er een onderzoekscommissie, onder leiding van oud-premier Louis Beel, aan te pas om een einde te maken aan de ‘oorlog op Soestdijk’ en een staatsrechtelijke crisis te voorkomen. Er was namelijk sprake van dreigen met echtscheiding, aftreden en opname in een kliniek. Nederlandse media zwegen braaf, maar Bernhard schakelde bevriende buitenlandse journalisten in om via die omweg toch ruchtbaarheid te geven aan de affaire.

Gevoelens

In 1956 kreeg koningin Juliana van toenmalig premier Willem Drees opdracht zich te ontdoen van Greet Hofmans en haar getrouwen. Een ontdane vorstin liet iets van haar gevoelens blijken in de kersttoespraak van dat jaar. “Waarom vallen sommige mensen iemand langs slinkse wegen aan met onware beweringen? Waarom bijvoorbeeld, trachten zij een wig te drijven tussen een man en een vrouw in vergeefse pogingen tot het vernietigen van een diepgewortelde eenheid? (…) Ook dit heb ik ervaren, wat bezielt zulke mensen dan toch? Heb ik soms het recht niet te trachten mezelf te zijn?”

Marijke, die in 1963 afscheid nam van die volgens haar kinderachtige naam, moet de spanningen thuis hebben gevoeld, maar heeft in later jaren gezegd een goede jeugd te hebben gehad.