We veranderen! Was voorheen de japon van de koningin het grote speculatie-onderwerp, dit jaar won de inhoud! ‘Gaat de koning opnieuw iets persoonlijks zeggen?’, werd mij gevraagd in de aanloop naar Prinsjesdag. De woorden die hij vorig jaar sprak, liggen ons nog vers in het geheugen: ‘Nu ik mij vandaag voor het eerst op Prinsjesdag tot u mag richten, hecht ik eraan te zeggen dat u in uw Verenigde Vergadering van 30 april de aanzet heeft gegeven tot een hartverwarmende start van mijn koningschap. Het is een dag waaraan ik met grote dankbaarheid terugdenk. Die dankbaarheid betreft in de eerste plaats mijn moeder. Zij heeft zich 33 jaar lang met groot plichtsbesef, warmte en diep gevoelde betrokkenheid ingezet voor het Koninkrijk en al zijn inwoners, in goede en in slechte tijden. Zij blijft voor mij een belangrijke inspiratiebron. De gevoelens van verbondenheid die mijn familie en ik hebben ervaren na het overlijden van mijn broer Friso, waren ons tot grote steun. Wij zijn daarvoor zeer dankbaar.’
Ik besefte toen dat dit uitzonderlijk was. De traditionele kersttoespraak is van origine hét middel waarmee het staatshoofd iets persoonlijks kan vertellen. Maar om terug te komen op de vraag van dit jaar, ‘gaat hij iets persoonlijks zeggen’, kon ik niets anders bedenken dan dat het zo goed als onmogelijk zou zijn om aan het afgrijselijke drama met de MH17 voorbij te gaan. Het koningspaar rouwde deze zomer mee met de nabestaanden, onder meer toen de stoffelijk overschotten arriveerden op het vliegveld van Eindhoven. Nu sprak de koning in de Ridderzaal over de vliegramp waarbij 298 inzittenden, onder wie 196 Nederlanders, omkwamen. ‘In de zomer van 2014 bleek andermaal dat vrijheid en veiligheid kwetsbaar zijn, ook in ons deel van de wereld.’ De ramp boven het oosten van Oekraïne heeft velen direct geraakt, ook in de Verenigde Vergadering en ‘allen diep geschokt’, aldus de koning. Ook zijn woorden over het Midden-Oosten troffen me. ‘De haat die elders mensen in het verderf stort, mag niet overslaan naar onze straten.’
Prinsjesdag gaat natuurlijk vooral over de plannen van Den Haag. Maar de grote lijnen waren al uitgelekt, ik kon me dus vooral focussen op de koninklijke invulling van de dag. En ondanks het feit dat Prinsjesdag een van de drukste dagen van het jaar is – we willen immers zo snel mogelijk naar de drukker, om Vorsten zo snel mogelijk bij onze lezer te krijgen – heb ik genoten! Op de plek waar in het verleden koningin Juliana naar haar dochter in de Gouden Koets zwaaide, blies nu prinses Beatrix een kus naar haar zoon en schoondochter.
Een tweede generatie, is het daarmee een nieuwe traditie geworden? Prinsjesdag wemelt van de tradities waar we al lang niet meer over nadenken. Waar komen de hoeden eigenlijk vandaan, waarom trekt het koningspaar zich na afloop terug in de Koninginnekamer en waarom heet deze ruimte zo? In de nieuwste Vorsten nemen we je mee terug naar Prinsjesdag. We laten zien wat er voor de schermen gebeurde en leggen uit wat er zich achter de schermen afspeelt. Ik verklap het vast: het is weer smullen met deze nieuwste editie van jouw koninklijke tijdschrift! Heel veel lees en kijkplezier.
Groeten,Justine Marcella
