Dat juist Grace Kelly, de actrice met de aristocratische uitstraling, een echte prinses wordt, is voor veel Amerikanen het bewijs dat sprookjes bestaan. Het lijkt wel of alle films waarin ze de afgelopen jaren heeft gespeeld een voorbereiding zijn geweest op die ene grote rol: Prinses van Monaco. Eindelijk zal ook Amerika een echte royal hebben. Maar slechts weinigen weten dat het droomhuwelijk bijna niet had plaatsgevonden, de eerste ontmoeting tussen prins en actrice ging maar net goed.
Zijden jurk
Op verzoek van het Franse tijdschrift Paris Match reist Grace Kelly vanuit Cannes ‒ waar ze aanwezig is voor het filmfestival ‒ naar het nabijgelegen prinsdom Monaco. Het idee is dat ze daar een ontmoeting zal hebben met prins Rainier, zodat het tijdschrift foto’s kan maken van ‘de prinses uit Hollywood’ met een echte prins. Met als decor het prinselijk paleis, kan het mooier? Maar het loopt allemaal wat anders dan gepland. Terwijl Grace zich gereedmaakt om naar Monaco te gaan, valt de elektriciteit in haar hotel uit ‒ ze kan het vergeten nog even een jurk te strijken. Gelukkig heeft ze een gebloemde zijden jurk meegenomen die nog enigszins toonbaar is. Haar pas gewassen haar kan ze niet drogen en stylen zoals ze gewend is, maar al improviserend maakt ze er wat van: ze kamt het naar achteren en draait het in een knot. Een haardecoratie met kunstbloemen maakt het kapsel af. Keurig op de afgesproken tijd komt Grace met het team van Paris Match aan op het roze Grimaldi-paleis, maar Rainier is nergens te bekennen, hij is nog niet terug van een andere afspraak. Het gezelschap dwaalt dan maar zonder de prins door het paleis, waar Grace op verschillende plekken poseert voor de fotograaf. Net als ze zich beginnen af te vragen of ze misschien maar beter kunnen vertrekken, arriveert alsnog prins Rainier, de vorst van Monaco. Het vervolg is geschiedenis.
Best gekleed
Grace heeft er ongetwijfeld de humor van ingezien dat juist zij, die bekendstaat om haar onberispelijke kledingstijl, in een houtje-touwtje-outfit de aandacht van haar prins heeft getrokken. Ze lijkt op dat moment niet echt op het stijlicoon dat ze is, met haar gebruikelijke sluike, ingetogen outfits en een zacht golvend kapsel. Al een paar jaar staat ze op lijsten van ‘best geklede’ vrouwen en haar stijl is op dat moment zo populair dat er etalagepoppen naar haar worden gemodelleerd. Enigszins met verbazing merkt Grace dat ze tot voorbeeld voor velen is gebombardeerd, er is zelfs sprake van een Grace Kelly-look.
Maar ze draagt slechts wat ze van huis uit gewend is, als dochter uit een gegoede familie in Philadelphia. Jurken met eenvoudige belijning, truien met een witte blouse eronder, tweed pakjes, lage schoenen: in haar omgeving draagt iedereen het. Op 5 januari 1956 wordt de Best Dressed List van 1955 gepubliceerd en Grace Kelly staat er ‒ uiteraard ‒ op. Maar dat nieuws sneeuwt volledig onder want diezelfde 5 januari gaat de geschiedenisboeken in als de dag dat Grace Kelly en prins Rainier hun verloving bekendmaken. De volgende dag, nadat kranten wereldwijd het nieuws op hun voorpagina hebben gebracht, verschijnen Grace en Rainier voor het eerst samen in het openbaar, tijdens een liefdadigheidsbal in het hotel Waldorf-Astoria in New York. Een dag later vertrekt Grace naar Hollywood, voor de opnames van wat haar laatste film zal blijken te zijn: High Society. Maar voor de media is het allesbehalve back to normal, vanaf nu verschijnt er bijna iedere dag wel een artikel over het aanstaande huwelijk waarin elk denkbaar detail ter sprake komt. Met als belangrijkste onderwerp: Graces huwelijksuitzet.
Grace Kelly met haar High Society-collega’s Bing Crosby en Frank Sinatra
Publiek project
Als half maart de opnames zijn afgerond, blijft Grace nog even in Californië omdat ze op 21 maart de Oscar voor beste acteur zal uitreiken. Op 4 april zal ze de boot naar Europa nemen, wat betekent dat ze nog twaalf dagen heeft. Twaalf dagen waarin ze niet alleen moet winkelen, maar ook nog vrienden wil bezoeken en bij haar familie in Philadelphia langs wil gaan. Tijdschrift Life, dat een artikel over haar huwelijksvoorbereidingen publiceert, noemt die periode ‘een monumentaal publiek project.’ Gevolgd door een grote groep fotografen en reporters die elk detail vastlegt, haast Grace zich ‘van de ene dure winkel naar de andere, volgens een nauwkeurig schema dat ze haast op de minuut volgde.’ De grote mensenmassa’s die haar overal omringen, maken het winkelen er niet eenvoudiger op.
Nieuw leven
Uit de reportage in Life blijkt dat Grace alles zelf inpakt, en ze heeft wat in te pakken; ze zal afreizen met tachtig stuks bagage. Niet alleen de vele outfits die ze nieuw heeft gekocht pakt ze in, maar ook oude favorieten. Op 4 april 1956 gaat Grace in New York aan boord van de SS Constitution voor een achtdaagse reis over de oceaan. Voor vertrek mogen fotografen de toekomstige prinses op het schip fotograferen, waar velen dankbaar gebruik van maken. Een enkele fotograaf mag meereizen, maar de rest van de pers gaat van boord, en dan kan Grace enkele dagen genieten van haar vrijheid en vrije tijd, in gezelschap van familie en goede vrienden. Werd Grace in New York uitgezwaaid door zo’n tweehonderd journalisten, in Monaco staan er haar 1800 op te wachten. Het land is met zijn net twee vierkante kilometer eigenlijk te klein om de enorme toeloop van journalisten en de vele belangstellenden te verwerken. De SS Constitution gaat voor anker in de Baai van Hercules, waar het jacht van prins Rainier, Deo Juvante II, al ligt te wachten. Terwijl Aristoteles Onassis, een vriend van Rainier, vanuit een helikopter duizenden rode en witte bloemen laat uitstrooien over de baai, stapt Grace – stijlvol in een donkerblauwe jas met grote witte hoed – over op het kleinere schip dat wel kan aanmeren in de haven van Monte Carlo. Haar nieuwe leven kan beginnen.
Grace Kelly met prins Rainier in Monte Carlo
