Op het moment dat dit verhaal online komt, ben ik in Afrika. Een langgekoesterde droom komt daarmee uit. In 2000 maakte ik voor het eerst kennis met dit continent. De Prins van Oranje ging naar Afrika, dus ik, als verslaggever Koninklijk Huis, ook. De reis startte in Kenia waar de huidige koning bij projecten van AMREF langsging. Hij is beschermheer van AMREF en heeft voor de organisatie zelfs gevlogen in Afrika. Ook nu zat hij zelf achter de stuurknuppel toen we naar een Masai dorp vertrokken. Ik zat in een ander vliegtuigje en mocht van de piloot plaatsnemen achter de stuurknuppel. Die ervaring was overweldigend! Ik snap de passie van Willem-Alexander. Terwijl ik mijn stuur moest ‘trimmen’ liep het wild onder me en vloog ik over het huis van Karen Blixen, de Deense schrijfster die jaren in Kenia woonde. Bij aankomst in het 5000 inwoners tellende dorp was ik diep onder de indruk van die diepe kleuren blauw en rood van de Masai. Het tweede land dat op de agenda stond was Zimbabwe. We logeerden in het prachtige Safari Lodge Hotel en vanaf het balkon van mijn kamer zag ik meteen al drie leeuwinnen. Ik was nog echt een beginner. Op de deur van het balkon stond een ferme waarschuwing de ramen dicht te houden vanwege de bavianen. ‘Jaja, klinkt leuk, maar zal zo’n vaart niet lopen.’ Wel dus. Toen ik terugkwam uit de badkamer zaten er meerdere apen met jonkies in mijn kamer geïnteresseerd te spelen met mijn camera en laptop. Alles geprobeerd om ze te verjagen, maar alleen rondspringen als een grote mensaap met dito geluiden, bleek te helpen.
De sfeer was informeel. ’s Avonds ging de camera de hotelkamer in, zodat de prins en de hofhouding ook een paar uur vrij van de pers konden zijn. Namibië en Zuid Afrika stonden ook nog op de agenda. U zult van me aannemen dat het de mooiste koninklijke reis is geweest die ik heb meegemaakt, een waar ik met zeer veel plezier op terugkijk. De mensen van de hofhouding en RVD die erbij waren, zijn inmiddels met pensioen. Met hen kan ik geen herinneringen meer ophalen en het zou wel erg vrij zijn als ik met de koning zou lachen om het moment dat er een aap bij mij in het zwembad sprong. Ik heb destijds vanuit het hotel mijn moeder gebeld en haar verteld dat ik voorgoed in Afrika wilde blijven. Ik was verliefd! Sindsdien heb ik de wens gehad terug te gaan. Mij weer even een mier te voelen in de grootsheid van de natuur daar. Weer even te aarden in een wereld waar de mobiele telefoon weliswaar ook zijn intrede heeft gedaan, maar oude tradities ook nog te vinden zijn. Nu, na bijna 20 jaar, komt die wens uit! Ik hoop nu bij mijn dochter dezelfde verbazing, dezelfde liefde voor de natuur, dezelfde interesse in de wonderlijke leefwereld van de Masai aan te wakkeren en dat zij, net als ik, voor altijd de mooie herinneringen bij zich zal dragen als een waardevolle schat.
Jambo!
